Alcatraz 2024 - Interview met Mantah

Op 9 augustus 2024 speelde de nieuwe Belgische metalband MANTAH, die opgericht werd in 2019, een geweldige show op Alcatraz Open Air. Na afloop ging onze reporter Dennis Barbion zitten voor een interessant en leuk interview met Bart Vandeportaele (gitaar, backing vocals), Dennis Wyffels (gitaar), Lothar Ryheul (drums) en Sven Herssens (zang).

Met dank aan Yngwie vanhoucke (Paradise Through A Lens) voor de live foto's van op Alcatraz!

Misschien eerst even de band in het kort voorstellen? Hoe is de band ontstaan en wat voor soort metal spelen jullie?

Sven (zang): "Wanneer zijn we de band begonnen... het was eigenlijk een samenwerking tussen mij en Bart [Vandeportaele; gitaar]. We begonnen aanvankelijk dingen op te nemen in onze thuisstudio, en eigenlijk hadden we nooit de intentie om een band te vormen. Maar plots groeiden de nummers en vroegen we ons af 'misschien moeten we dat eens proberen goed instuderen om te zien hoe zich dat live zou vertalen, of dat het gewoon bij thuis repeteren zou blijven'."

Bart (gitaar, backing vocals): "Het cruciale punt was... toen we geen bass hadden. Nu, we hadden wel bass maar geen gitaristen die bass spelen. Dat is klote. Dus we hadden wat bass nodig en toen hebben we een oude schoolvriend gebeld, waarmee we samen op de middelbare school hebben gezeten. Hij speelde wat baslijnen over de nummers en we hadden zoiets van 'dit werkt'. Ik denk dat dat de eerste keer was dat we dachten 'misschien kan dit een band worden', maar... [lacht]. We hadden toen de pandemie, dus er waren geen plannen om live te gaan met die nummers. We groeiden en groeiden en groeiden, en op een gegeven moment zeiden de jongens 'let's bring the shit live!".

Een andere vraag die ik heb, waarschijnlijk een voor de hand liggende vraag: hoe zit het met de bandnaam, wie heeft die bedacht?

[iedereen lacht]

Dus waar komt de naam eigenlijk vandaan, wat betekent 'Mantah', of waar verwijst het naar?

[nog meer gelach]

Heeft het wel enige betekenis? 

[iedereen lacht nog meer]

Bart: "Het heeft helemaal geen betekenis. [lacht]. 

Dus het klinkt gewoon goed? [lacht]

Lothar (drums): "We hadden een moodboard en we zochten naar namen, we hadden veel namen en we wilden iets simpels..."

Bart: "We wilden iets in de jaren 90 vibes. Opeens zei iemand 'in de jaren 90 reed mijn vader in een Opel Manta'. Manta! Dát klinkt cool! Maar er stonden wel duizend bands op Spotify met ‘Manta’."

Lothar: "Eigenlijk vertelde de man van Soil, de tourmanager, me afgelopen zondag dat het in Amerika ook een oude, lelijke dame betekent, manta". 

[iedereen lacht]

Bart [kijkend naar Lothar]: "En het is ook zoiets als een duivelsvis of zo?"

Sven: "Ja ‘manta’ is ook een mantarog, dus een reuzenmanta, ook wel duivelsrog genoemd". 

Als je Google Translate gebruikt, is manta een deken die wordt gebruikt als mantel, sjaal, een omslagdoek of iets dergelijks. 

Bart: "Het heeft geen betekenis. Het klinkt goed, en toen hadden we wel 20 DJ 'Mantas', en er waren wel 100 bands die ‘Manta’ heetten, maar we wilden bij die naam blijven, omdat hij goed klinkt. Dus voegden we een 'h' toe aan het einde. [kijkt naar Sven] Toen we het ooit googelden, vonden we ook iets dat naar Jurassic Park verwees? Maar op Spotify stond niets, ‘Mantah’ met de 'h', dus besloten we, dat is het! Maar we hebben er dus niet over nagedacht, qua betekenis".

Sven: "Het ding kwam echt tot leven toen een vriend van ons het logo ontwierp, en het zag er echt heel goed uit". 

Bart: "We hebben er niet aan gedacht dat interviewers ons zouden vragen naar de betekenis van de naam". [iedereen lacht]. 

Iemand moet de eerste zijn. [lacht]

Bart: "We waren die avond [toen we de naam kozen] in een kroeg, en iedereen had zoiets van [doet alsof hij dronken is] 'jaja we kiezen Mantah'. We dachten niet aan interviewers die ons later iets over de naam zouden vragen". [lacht]

Dat is allicht de beste manier om een naam voor een band te vinden, in de kroeg. En je voegt gewoon een 'h' toe en klaar. Perfect! 

[iedereen lacht]

Vorig jaar speelden jullie hier ook al op Alcatraz. Hoe was het om hier nu terug te zijn? Het moet ook een beetje als thuis voelen, aangezien jullie een band uit West-Vlaanderen zijn, en als er één groot festival in de provincie is, dan is het natuurlijk Alcatraz.

Hoe was het om terug te zijn, en hoe was het op het podium? 

Dennis (gitaar): "Voor ons is Alcatraz inderdaad een beetje zoals thuiskomen. We hebben hier natuurlijk veel vrienden die komen kijken. Vorig jaar hadden we ook een groot publiek dat uit z'n dak ging. Dit jaar hadden we een kleine upgrade naar een groter podium. We waren een beetje nerveus in het begin, maar we zagen dezelfde gezichten, we zagen veel bekende gezichten..."

Bart: "En we zagen ook veel Mantah t-shirts".

Dennis: "Ja, ook veel t-shirts, de steun van de mensen om ons heen... We waarderen de steun die we hier hebben echt, dus voor ons voelt Alcatraz zeker als een thuiskomende show".

De show was trouwens briljant, dus gefeliciteerd. 

Dennis: "Dank je wel". 

Bart: "Ik zou graag nog iets willen toevoegen... Ik denk dat Alcatraz als een groot klankbord is voor Belgische bands, voor de metalfans uit het buitenland. Ik heb veel respect voor de mensen die dit festival organiseren, want veel Belgische bands krijgen een plaats op dit festival. We kregen de Morgue [tent] vorig jaar, er was toen veel volk, en ik heb er nooit aan gedacht om een tweede kans te krijgen om hier een jaar later opnieuw op het festival te spelen. Ze [de organisatoren] deden het gewoon, zo van 'de Morgue was een beetje klein dus laten we ze upgraden naar de Helldorado'."

En volgend jaar, wie weet, The Prison [het grootste podium]! [lacht]

Bart: "Nee, maar dat is echt te gek van Alcatraz. Ze geven Belgische bands echt wel support, en ik denk dat er veel kwaliteit is in België, en dat moeten we promoten. Dit is een festival waar Belgische metal echt gepromoot wordt, en ik denk dat veel Belgische bands bewijzen dat ze zeker wel op dit podium hier kunnen staan..."

En ze verdienen hun plaats hier. 

Bart: "Ja, ze verdienen hier zeker hun plaats."

Bovendien is het publiek hier heel internationaal, de fans komen overal vandaan, dus het is fantastisch om zo'n platform te hebben om Belgische bands te promoten, op zo'n groot festival. 

Nu een andere vraag. Is er een verschil tussen spelen op een festival of in een zaal binnen, en heb je een voorkeur? Is de setlist dan iets anders?

Sven: "Wel, we hebben verschillende versies van onze setlist. Het hangt ervan af hoe lang we spelen, want soms speel je een half uur, soms 45 minuten, of een uur. Het grootste verschil voor mij... de vibe is altijd anders, spelen op een openluchtpodium of op een festival... Ik weet het niet, maar voor mezelf vind ik het leuk om op een podium op een festival te spelen, maar een zaal binnen heeft dan weer zijn knusheid..."

En is meer intiemer? 

Sven: "Ja inderdaad".

Bart: "We speelden een show bij 4AD [in Diksmuide] en daar ging het helemaal los. Misschien is dat een beetje anders, als je in een zaal speelt en er komen mensen speciaal naar onze show kijken, en iedereen daar wil wat actie omdat ze van de band houden. Maar spelen op een festival is een grote kans om jezelf te presenteren aan een ander publiek. Ik ontmoette trouwens vandaag een meisje met een Powerwolf-shirt aan toen we aan het signeren waren. Ze zei: 'Ik vond de muziek niet echt goed, maar ik hou van de energie'. Ze zei: 'Ik ben heel de show gebleven, ik vond het geweldig, en nu sta ik hier om te laten signeren'. Dus dat is de reden waarom festivals echt belangrijk zijn voor bands".

Sven: "Soms zijn er bands die je eigenlijk niet zo goed vindt op cd, maar als je ze live ziet, krijg je meer respect, en het respect groeit dan, en dat is een mooi ding, de energie, en de live vibe".

Dat was ook iets opvallends, dat er veel gebeurt op het podium, van minuut één tot de laatste noot die je speelt. Er is altijd beweging, veel opwinding, fun, je ziet duidelijk dat alle bandleden plezier hebben en er is interactie met het publiek op de beste manier die je je kunt voorstellen. Dat is wat het publiek waardeert, en als je het publiek zo raakt... ja de energie, zoals je zei, is belangrijk. 

In oktober 2022 is het eerste album 'Evoke' uitgebracht. Als je online recensies leest van metal magazines, allemaal positief. Als band moet dit erg fijn en motiverend zijn, aangezien je niet weet hoe een eerste album zal worden ontvangen. Kunnen jullie iets vertellen over het album, waar het over gaat en waarom mensen het zouden moeten kopen? 

Bart: "We schrijven geen muziek zodat mensen het zouden moeten kopen. We doen gewoon ons ding, en er was een magisch moment waarop we tegen elkaar zeiden: 'we willen de reden waarom we muziek maken naar voren brengen... natuurlijk zijn we beïnvloed door bepaalde bands zoals Korn, Limp Bizkit, Slipknot, Linkin Park. Ze waren echt enorm groots toen we ongeveer 16 jaar oud waren. Dat zijn de bands..." 

Bart [wijst naar Lothar en Dennis die lachen en nee knikken]: "Deze twee..." 

Lothar: "Hij [Bart] was 16 jaar, ik was toen min 10." [iedereen lacht].

Sven: "Het is bijna een andere generatie". [lacht]

Dennis: "Ik was bijna 10". [lacht]

Maar jij houdt toch ook van hun muziek, Lothar?

Lothar: "Eigenlijk, toen ik opgroeide, met mijn ouders en broers, hield iedereen van die muziek, en voor mij is het echt leuk dat ik dat soort muziek kan spelen. Ik heb lang naar dat soort bands gezocht en het is echt leuk als het moment daar is om dat soort muziek te spelen, dat is echt cool. Als je de muziek kunt spelen die je leuk vindt... Je ziet dat iedereen er plezier in heeft, omdat iedereen de muziek speelt waar ze van houden, dat is cool". 

Bart: "Maar we hebben er niet echt over nagedacht, we doen gewoon ons ding. Maar we zeiden tegen elkaar, we willen de bands credits geven waar we graag naar luisteren. Ik denk wel dat we een beetje zwaarder spelen, we hebben veel invloeden uit de metalcore scene... metal, metalcore. Veel bandleden houden van Pantera en Metallica, dus dit is meer een op metal gebaseerd geluid. We wilden een metalband zijn, maar met invloeden van 90s nu-metal waar we veel naar luisterden toen we nog kinderen waren".

Sven: "We wilden nummers schrijven waar we zelf naar zouden luisteren, dus ook als we de muziek niet zelf hadden gemaakt zouden we van die muziek houden. Het is wat Bart zei, muziek maken vanuit je hart. Platen verkopen of zo is niet echt een punt of streefdoel voor ons".

Bart [kijkend naar Sven]: "Er waren zelfs twijfels over het uitbrengen van deze ‘shit’."

Echt waar?

Bart: "Ja, want..."

Dennis: "Zij wel, twijfels". [wijzend naar Bart en Sven]. 

[iedereen lacht].

Bart: "Ik dacht dat de Belgische scene dit soort muziek nooit zou omarmen omdat ze altijd houden van 'wrooooaaaaah' [maakt een vuist] en heavy, en je moet ‘waaaah’ spelen... [doet horns up]. Maar we hebben gewoon ons ding gedaan en... Er is een nummer dat Abstain heet, en we dachten 'oh nee nee nee, dit wordt te soft', maar we hebben het vandaag gespeeld en de mensen vonden het goed, dus..."

Verrassend dan, als je dat niet verwacht had.  

Het is wel een feit dat je de invloeden hoort, maar het is en blijft Mantah, er is het harde spul, ook zachtere stukken, het is een mix van verschillende dingen, iets unieks, jullie eigen sound.

Bart: "We hebben een aantal invloeden, we proberen ze te mixen tot een unieke blend".

Sven: "Dat is iets wat we veel horen van mensen, dat ze zich weer een kind uit de jaren 90 voelen, en dat het nostalgisch is, maar dat het toch iets nieuws heeft. Dat is iets dat we wilden overbrengen, we brengen de nu metal in een nieuw jasje. En het lijkt te werken. Dat is één van onze punten die we wilden maken met onze muziek, om mensen zich weer een tiener te laten voelen".

En aan de andere kant zijn er jonge gasten nu die dit soort muziek ontdekken en die niet echt veel weten over deze bands uit de jaren 90, en die ze checken en zich erin gaan verdiepen in die invloeden, bands zoals Korn. Op die manier ontdekken ze die bands, of herontdekken ze opnieuw. Dankzij bands zoals jullie. Dus het werkt in de beide richtingen. 

We zijn bijna aan het einde van dit interview, maar toch nog een vraag. Waar we ook graag meer over zouden willen weten, is het songwritingproces. Hoe ontstaan jullie songs, begint het met gitaarriffs, iemand die met een idee op de proppen komt, of komen jullie samen op repetities en jammen jullie, proberen jullie dingen uit en krijgen jullie dan zo ideeën voor nieuwe songs? 

Lothar: "Voor ons eerste album zijn Bart en Sven samen begonnen om een plaat te maken. Ze deden alles op de computer, ze probeerden het te maken zoals zij wilden dat het zou klinken. Ik herinner me dat Bart en ik daarna samen hebben gezeten om wat dingen te veranderen, maar het was echt een computerding. Met het tweede album proberen we het wel wat te veranderen, om het meer organisch te laten ontstaan. We vertrekken van een gitaarriff of iets van Sven dat hij heeft gemaakt. Dus we proberen de manier waarop we werken te veranderen, zoals wanneer er een riff is die we echt goed vinden, dan beginnen we daarmee te werken, Bart probeert er een nummer van te maken, dan nemen we het mee naar de repetitieruimte en beginnen we te jammen, om het zo maar te noemen. Daarna checken Bart en ik het en veranderen we wat dingen waarvan we denken dat het goed of beter is".

Bart: "Ik hoop een significant ander ding op het tweede album te zetten. De eerste nummers hebben we in pandemische stijl gemaakt, waarbij we elkaar telkens online ideeën over en weer stuurden. Nu denk ik dat de ideeën... Voor nummers die we schreven voor 'Evoke' gingen we de repetitieruimte in en ze veranderden veel. Ze veranderden van een studioversie naar een liveversie, en we vonden de liveversies leuker, omdat mensen dingen toevoegen, hij [wijst naar Lothar] voegt wat meer dingen toe, hij [Dennis] voegt meer gitaarlagen toe..."

Dennis: "En ook dingen die uiteindelijk dan niet op de plaat staan". [lacht].

Bart: "Dat zijn de versies die we het leukst vinden. En we spelen ze live, dus ik wil die live vibe in het tweede album. We maken de nummers zoals we gewend zijn, maar brengen ze nu naar de studio om die live vibe erin te krijgen. Ik hoop dat dit een nieuw hoofdstuk wordt voor de band".

Sven: "Weet je, we hebben al wat live-ervaring en nu zijn we een band die de nummers ook zo schrijft. Ook al komen sommigen met het hoofdidee, wij maken het een geheel als band, we creëren met de voltallige band. Dat zou wel eens het verschil kunnen zijn wanneer het tweede album er uiteindelijk komt".

Ik denk dat het ook een leukere manier is om zo samen te werken. Meer teamwork, en de hele band is erbij betrokken. 

We kijken uit naar nieuwe nummers, nieuwe singles misschien, en een nieuw album?

Bart: "Ja, er komt een nieuw album in 2025. We hebben nog veel werk te doen, we hebben wel al veel nummers geschreven, maar we willen de beste eruit pikken. Misschien is drie jaar lang tussen het eerste en tweede album, maar beter drie jaar ertussen en dan een goed album afleveren".

Inderdaad, en wat is uiteindelijk drie jaar.

Bart: "Ja, maar in deze tijden moet je heel snel dingen uitbrengen, zoals elk jaar, of elke paar maanden een nieuwe single... Misschien zijn we een beetje ouderwets. We brengen een album uit, en de volgende pas drie jaar later". [lacht]

Maar dat is helemaal niet zo slecht, vind ik. 

Sven: "En ook, na een aantal jaren leren mensen onze band nog steeds kennen, en voor hen zijn het nieuwe nummers. Natuurlijk hebben we fans die naar veel van onze shows komen, en voor hen is het 'wanneer komen jullie met nieuwe muziek?', maar voor veel mensen is het iets nieuws. Dat is mooi, dat we nu in ons eigen tempo kunnen werken, en ik denk dat we daar wel bij varen". 

Een goede aanpak. Geen haast. 

Nu de laatste vraag, wat zit er zoal aan te komen in de nabije toekomst? Dus de rest van dit jaar nog meer shows, en in 2025 dan het nieuwe album? 

Bart: "Het is een druk jaar geweest, en we houden ervan om shows te spelen. We hebben een paar toffe festivals gehad met veel publiek. We genieten gewoon van het moment, en je weet dat in de muziekbusiness alles heel snel gaat. Als het tweede album waardeloos is, zal iedereen ons haten... [lacht] Het is een mogelijkheid..."

En bij het derde album zeggen ze dan 'wat een geweldige comeback!' [iedereen lacht]

Bart: "Maar je weet wat ik bedoel. Ik denk dat we geen grote toekomstverwachtingen hebben. Maar laten we kijken wat de muziek doet, en misschien is het een beetje een naïeve benadering, misschien wel. Maar de naïeve benadering werkt misschien tot nu toe wel, zodus..."

Niet te veel denken en niet te veel verwachtingen, maar gewoon je ding doen...

Bart: "En niet te veel druk. De muziek komt op de eerste plaats, dat moet goed zijn, de fans uiteraard op de tweede, en als mensen ervan genieten, zal het wel groeien". 

Sven: "En heel waarderend zijn. We zijn altijd down to earth en we zijn altijd 'damn, zo leuk dat we dit moment kunnen hebben'..."

Bart: "We hebben hier al twee keer gespeeld op Alcatraz, dus daar zijn we heel dankbaar voor. Ik denk dat we nu het moment in ons opnemen. Iedereen in de band heeft ervaring in de muziekbusiness, dus ik denk dat we dankbaar zijn voor alles wat er nu gebeurt. We weten dat het snel kan veranderen, dus we genieten van het moment en stellen niet te veel doelen, en we zien wel wat de toekomst ons brengt".

Fantastisch! Dat is een uitstekende manier om dit interview af te ronden.

Bart [lachend]: "Ik weet niet of dat is wat je wilde horen..." [lacht].

Nee nee, dat maakt niet uit, wat ik wil horen. 

Bart: "Wij komen uit West-Vlaanderen, wij zijn te down to earth". [iedereen lacht].

Dat is meestal de beste manier! [lacht]

Is er nog iets dat je wil toevoegen, dat je wil delen?

Sven: "Ja, als je meer wilt weten over Mantah [spreek het op z’n Engels uit als men-tah], check ons dan op Instagram, Facebook, Spotify, Deezer..."

Bart: "Het is 'màntah'. [lacht]

Sven: "Ja, er was een Amerikaan die het als 'men-tah' uitsprak, dus ik wilde 'mentah' zeggen... maar wij zeggen natuurlijk 'màntah' in 'West-Vlaandern'. Hoe dan ook, als je ons wilt checken, kun je ons vinden op de socials. En kom ons ook eens checken tijdens een live optreden".

Bart [steekt zijn hand op]: "Mag ik daar nog iets aan toevoegen?" 

Tuurlijk!

Bart: "Bedankt Mario van Alcatraz Festival, je bent een grote hulp voor ons geweest. Bedankt dat je ons al deze kansen hebt gegeven [toont duim omhoog]. En we hopen dat we niet teleurstellen. [lacht].

Zo, ik denk dat dat genoeg is voor vandaag. Bedankt voor dit interview, het was erg interessant en geestig. We kijken uit naar het volgende album. Veel succes met het creatieve proces, down to earth, doe jullie ding [iedereen lacht], het allerbeste, Mantah! 

MANTAH: 

  • Sven Herssens: zang
  • Bart Vandeportaele: gitaar, backing vocals
  • Dennis Wyffels: gitaar
  • Lothar Ryheul: drums
  • Bart Nauwynck: bass