New Wave of British Heavy Metal! Het thema van Blast From The Past 2017! We keren terug naar Kuurne voor hét najaarsfestival van het jaar! Dit is al de derde editie van 'Blast From The Past', en eens te meer wist de organisatie een festival op poten te zetten dat zwaar inzet op de nostalgie factor en da's bijlange geen slechte zaak.
Op de affiche dit jaar: Spartan Warrior, Salem, The Deep, Tysondog, Stampede, Tytan, Demon, Diamond Head & Girlschool.
Laten we dus beginnen met het begin: Spartan Warrior! Het openen van een festival is vaak een ondankbare taak, er is amper volk, de mensen die er zijn zijn nog niet goed wakker en hebben vaak meer interesse in de bar dan in de eerste band. Niet zo bij Spartan Warrior! Reeds van bij het eerste nummer slaagt de band het volk naar hun hand te zetten met een spontane, strakke show. Niet slecht voor een band uit 1980.
Andere oude rotten uit het vak zijn Salem en man wat is deze band een bom op het podium! Ondanks hun jarenlange carriere straalt deze band op het podium een spontaniteit en vitaliteit uit die heel aanstekelijk werkt en frontman Simon Saxby weet als geen ander een show neer te zetten. Een gekend maar toch verfrissend eigen sound maakt de show af en ik ben echt benieuwd naar het nieuwe album dat er staat aan te komen.
Even terug naar 2012 nu, het geboortejaar van The Deep. Geboren uit de restanten van Deep Machine slaagt deze band er in om het gekende NWOBHM geluid te nemen en zomaar even een nieuw elan te geven! Strakke gitaren en vooral de schitterende vocals van Tony Coldham maken de sound van The Deep en hun enthousiasme, energie & kracht maakt hun show. The Deep legt de lat hoog. Zeer hoog.
Terug naar de jaren 80 met Tysondog! Old School NWOBHM dat als een wervelwind over het podium waait met de ene gitaar solo na de andere. Een sterke show, zeker als je beseft dat vocalist Clutch Carruthers afwezig was. Invaller van dienst was Bill van de franse band Gang en voor slechts enkele weken bij de band te zijn deed ie dat verdomme niet slecht. Niet altijd even toonvast, maar wat hij ontbrak in stem maakte ie goed in enthousiasme.
Wat krijg je als je de typische NWOBHM sound mixt met een flinke portie Hard Rock? Dan krijg je Stampede! De band begint als een stormram maar slaagde er niet in om mijn aandacht te behouden, perfect gespeeld, perfect gezongen, maar gaandeweg kon ik me niet ontdoen van een monotone indruk.
Wat kan ik zeggen over Tytan? Deze gigant op het podium wist onlangs Tony Coldham te strikken als vocalist en de combinatie van de krachtige riffs en zijn stem staat als een monument! Het instrumentale staat centraal bij Tytan maar de meesterlijke zang van Tony slaagt er in om het reeds hoge niveau van de band naar nieuwe hoogtes te tillen en de set vliegt voorbij aan het tempo van een hogesnelheidstrein.
'The Night Of The Demon'! Dé song waar het bij Demon allemaal om draait! Niet veel bands hebben het lef om met hun meest geliefde plaat te openen maar Demon doet het elke keer! De band staat als een huis en ondanks wat problemen met de monitors slaagt de groep er in om vanaf de eerste noot het publiek vast te grijpen en niet meer los te laten. Demon is als een bulldozer, niet te stoppen!
Als Demon een bulldozer is, dan is de volgende band een pletwals! Diamond Head is dé band van de dag, Diamond Head heeft een haast legendarische status in het NWOBHM genre met een hele resem klassiekers op hun kanto en Brian Tatler slaagt er nog steeds in om door merg & been te snijden met zijn gitaarspel! Brian staat echter niet alleen op het podium en wist zich te omringen door klasse muzikanten die de band nieuw leven inblazen. Vooral vocalist Rasmus Bom Andersen is daarvoor verantwoordelijk en gaat als een wervelwind tekeer op het podium!
Diamond Head is back! En deze keer is het hen menens! De oude nummers vloeien naadloos over met het nieuwe materiaal van 'Diamond Head' (uitgebracht in 2016) en de set raast voorbij op een hoog, zeer hoog, tempo! Al dit doet me nu al watertanden voor hun volgend album volgend jaar!
Ongeacht welke band die nu moet opkomen na Diamond Head weet dat hen een loodzware taak te wachten staat, en de dames van Girlschool lijken dit ook te beseffen, de oplossing? Er tegenaan gaan als bezetenen en alles geven wat er te geven valt! Een deel van het publiek was na Diamond Head al vertrekken (mogelijks ook omwille van het slechte weer, sneeuw is nu eenmaal niet voor iedereen leuk) maar dat kon de dames niet deren en ze slaagden er in om het nog aanwezige volk vast te grijpen en vast te houden. Een meer dan degelijke set.
