Onze eerste kennismaking met Cathubodua dateert ondertussen reeds van méér dan 6 jaar geleden, met hun deelname aan de Belgische voorrondes voor de Wacken Metal Battle in Lens (Titan's Club). De nodige bezettingswissels en de COVID periode hebben er echter voor gezorgd dat de band nog maar recent hun 2de album uitbracht, Interbellum genaamd, en wat voor een knaller is dat album.
We waren er dan ook als de kippen bij om in te gaan op de uitnodiging om één van de album release shows op de gevoelige plaat vast te leggen. We gingen voor de eerste, die op 8 maart 2024 in de DVG Club in Kortrijk georganiseerd werd. Tegelijk werd dit ook ons eerste bezoek aan deze club, die tevoren als "De Verlichte Geest" in Roeselare gevestigd was. Op een vrijdagavond 160km vanuit Limburg naar Kortrijk rijden is geen sinecure ;-)
Cathubodua heeft ervoor gekozen om tijdens deze release shows steeds minstens één min of meer lokale support band te laten aantreden, en hier in Kortrijk was dat:
Dit 4-tal bestaat uit 3 ervaren rotten met een "groentje" als zanger: hij stond blijkbaar nog maar voor de 4de maal op een podium. Hier viel echter niet veel van te merken. Met een redelijk donkere sound, waar we bluesy en stoner invloeden in ontwaren zijn de eigen nummers sterk genoeg en met verve gebracht. In die mate zelfs dat de Type O Negative cover "I don't wanna be me" eigenlijk gewoon in het plaatje paste.
Klein weetje: deze band deed eerder dit jaar ook mee aan de Belgische voorronde van de Wacken Metal Battle.
Met de 2de band weten we beter waaraan we ons moeten verwachten, want we zagen hen reeds eerder aan het werk. Geloof het of niet, maar ook dat was in het kader van de Belgische voorrondes van de Wacken Metal Battle, meer bepaald de finale van 2023, die ze met een overtuigende voorsprong wonnen.
Tegenover dat optreden, ondertussen bijna een jaar geleden, en nu kunnen we enkel maar besluiten dat deze thrashers er nog op vooruit gegaan zijn. Ze dragen hun invloeden op handen, maar dat is totaal geen probleem als je ze zo netjes verwerkt tot een eigen geluid en met zoveel drive en overduidelijk speelplezier brengt.
Cathubodua
Met de derde band van de avond zijn we dan aan de "pièce de résistance" gekomen, want Cathubodua is natuurlijk waar het hier om draait. Sinds die eerste keer ruim 6 jaar geleden hebben we Sara en haar kornuiten reeds meerdere malen aan het werk gezien en niet alleen was het steeds de moeite, er was ook telkens evolutie merkbaar.
Vandaag was dit niet anders: het nieuwe materiaal is alles wat we reeds kenden van de band, maar met een extra laagje alles: de viool komt harder door, de gitaren en bas grollen harder, ... Ook Sara zelf laat zich van een nog veelzijdiger kant horen, met meer variatie in de stem. Deze vernieuwde aanpak wordt ook toegepast op het oudere materiaal, waardoor we hier een duidelijk coherent geheel voorgeschoteld krijgen.
Voeg daarbij de podiumprésence van alle bandleden, en je krijgt een avondje symphonische metal met folk en goth invloeden van de bovenste plank!
