Alcatraz 2025 - Interview met Chemicide

“We kunnen een show spelen voor één persoon, voor een paar duizend mensen of voor tienduizend mensen, de intensiteit zal altijd dezelfde zijn.” - Frankie. 

Helemaal vanuit Costa Rica gaven de thrashers van Chemicide een geweldige show op Alcatraz Open Air in Kortrijk op vrijdag 8 augustus 2025. Niet hun eerste keer in België, maar wel terug in ons land sinds de release van hun geweldige nieuwe album ‘Violence Prevails’. Onze reporter Dennis Barbion sprak na de show met de volledige band.

Allereerst gefeliciteerd met de fantastische show, het was geweldig! Veel respect en waardering voor wat jullie op zo'n vroeg uur hebben neergezet.

Eerst een voor de hand liggende vraag: wat is Chemicide, want ik neem aan dat nog niet iedereen de band kent, en hoe lang bestaat de band al?

Fernando ‘Frankie’ Camacho (zang, gitaar): “Chemicide is een punkband die alles sneller en heavy speelt, dus wij beschouwen het als thrash [metal]. We doen dit al sinds 2008, dus al een hele periode, zo'n 17 jaar nu. We hebben al een weg afgelegd, het is al een hele trip geweest. ‘Chalo’ (Daniel Gonzalo Quirós, drums) en ‘Kohke’ (Daniel Kohkemper, bass) kwamen er vorig jaar bij, en Jos Madrigal (leadgitaar) vervangt Sebastian Quiros die er nu niet bij kon zijn, dus Jos heeft drie weken geleden zijn plaats ingenomen.”

Wacht, nog maar een paar weken geleden?

Frankie: “Ja.”

Daniel Kohkemper (bass): “Ja, op heel korte termijn.”

Hoe heb je dat in een paar weken tijd allemaal voorbereid, Jos?

Jos Madrigal (leadgitaar): "Ze zeiden: 'Hé, ga je met ons mee naar Europa?' en ik zei: 'Even nadenken, hmm oké, laten we gaan'. [lacht] Toen leerde ik de songs..."

Frankie: "En toen de hele voorbereiding."

Jos: "Precies. Dat was mijn hele voorbereiding, ik had drie weken tijd."

Maar je hebt wel ervaring met metal, en thrashmetal, neem ik aan? 

Jos: "Ja, natuurlijk. Ik kende de nummers, en ik kende Frankie, dus... Het was echt goed voor me, en het is ook mijn eerste keer in Europa."

En wat zijn je ervaringen of eerste indrukken hier nu, de eerste keer in Europa, de eerste keer op een groot festival hier?

Jos: "Het was geweldig. De tournee aftrappen met deze show was super. Ik vond het geweldig."

En de reacties van het publiek? Hoe was de sfeer? Moshpits?

Frankie: "Ja, er waren een aantal moshpits en het was fantastisch. We konden het van veraf niet echt goed zien omdat we allemaal een bril dragen, maar het was eerlijk gezegd een fantastische ervaring. We [wijst naar drummer Chalo] hadden het erover omdat we vorig jaar op Coq Rock [in De Haan, België] speelden en..."

Kohke: "Dat is c-o-q." [iedereen lacht]

Frankie: "Ja, als de haan, als de haan." [lacht] Toen we op dat festival speelden, praatten we na afloop met elkaar en manifesteerden we ons een beetje, toch?"

Daniel ‘Chalo’ Gonzalo Quirós (drums): "Ja, ik heb een paar jongens van de organisatie ontmoet in Coq Rock en die zeiden zoiets als: 'Je moet in Alcatraz spelen, jullie moeten erbij zijn'. En dat is nu een jaar en een maand geleden..."

Frankie: "En nu hebben we op Alcatraz gespeeld!"

En nu ben je hier inderdaad.

Frankie: "Het was een uitdaging, want Alcatraz is echt een groot festival en ik heb ze jarenlang gevolgd. Nu we bij Listenable Records hebben getekend, hebben ze ons echt geholpen."

Kohke [toont zijn t-shirt]: "Listenable!"

Frankie: "Listenable heeft het ons echt mogelijk gemaakt om op dit festival te spelen. Het was op het Swamp Stage, wat geweldig was! En het zat helemaal vol."

Jullie speelden heel vroeg, het was nog geen 13.00 uur.

Frankie: "We hadden niet verwacht dat er zoveel mensen zouden zijn. Ineens zagen we duizenden mensen naar het podium komen, dus het was te gek."

Chalo: "Dat overkomt ons wel vaker. Wij zijn normaal gesproken de band die alles en iedereen wakker schudt." [lacht]

Frankie: "Vorig jaar was het in Duitsland hetzelfde!"

Chalo: "Ja, iedereen zei 'wat is daar aan de hand'." [lacht]

Frankie: "En toen kwam iedereen uit hun tent. Ze hoorden de soundcheck en kwamen uit hun tenten, alsof ze dachten: 'wat is daar in godsnaam aan de hand?' en 'wie zijn die Latijns-Amerikanen die al die rockers hier wakker maken?'."

En er waren hier zelfs fans uit Costa Rica!

Frankie: "Ja, er waren een aantal van onze onze vrienden."

Kohke: "Eigenlijk, één van onze vriendinnen, Lidia, van 20 jaar geleden, toen we een jaar of 19 waren en begonnen te spelen met Eternal, mijn eerste band, en daarna met Conqueror, hingen we vaak samen rond. Ze woont in Florida en zei zoiets van: 'Man, ik denk dat ik even naar België ga om je te zien', en ze stond hier op de eerste rij."

Frankie: "Ze nam het vliegtuig en is helemaal naar hier gekomen om ons te zien."

Kohke: "Dus ik wil even gedag zeggen tegen onze lieve vriendin Lidia."

Dat is fantastisch! Op het podium staan ​​en ze hier zien moet een goed gevoel zijn.

Een andere vraag. Hoe zit het met de bandnaam? Chemi-cide, kunnen we concluderen dat het iets met genocide te maken heeft? Of is er nog een andere ‘side’ aan '-cide'?

Frankie: "Chemical Genocide. Ik was dus heel jong toen ik de naam bedacht en ik wilde iets dat nog niet bestond. Ik bedacht namen die ik kon combineren. Destijds klonk Chemical Genocide heel thrashy en heel sterk, weet je. We waren heel jong en Chemicide kwam op, het is een naam die niemand anders heeft. Het is een naam die nu een soort merk is geworden, omdat iedereen hem nu kent."

Kohke: "Eigenlijk bestaat het ook als merk voor chemische producten in Singapore of zo, maar dat is iets heel anders." [lacht] De naam is echt uniek."

En het is ook echt catchy. Zet dit op een poster en...

Frankie: "En het verkoopt!" [lacht]

Waar gaan de meeste nummers eigenlijk over, de songteksten? Je zou kunnen denken dat het allemaal over genocide, geweld, oorlog gaat?

Kohke: "Het gaat alle kanten op. Het gaat over sociale dingen en onrecht. We praten over dingen die nu in de wereld gebeuren, zoals oorlogen. Alles is naar de klote."

Frankie: "Het hele idee van de band is om een ​​boodschap over te brengen over wat er om ons heen gebeurt. Onze realiteit in Latijns-Amerika is anders, heel anders dan die van veel mensen. Vooral in Europa is die totaal anders. We proberen een beeld te schetsen dat echt het leven weergeeft dat we dagelijks leiden, en niet alleen van ons in Costa Rica, maar van veel mensen op ons continent. En dat gebeurt misschien ook in andere delen van Europa, en ook in Azië en Afrika. We willen de boodschap verspreiden, zodat mensen zich kunnen identificeren met onze band en zien dat ze niet alleen zijn en dat sociale onrechtvaardigheid vrijwel overal voorkomt."

Chalo: "Nu je het over geweld hebt, ons nieuwste album heet eigenlijk ‘Violence Prevails’. Het gaat over hoe mensen, de maatschappij, de politiek en eigenlijk iedereen, geweld gebruiken boven dialoog. Wij geloven dat het thuis begint, onze thuizen zijn behoorlijk verwoest en verscheurd in Latijns-Amerika. Politiek helpt niet, en religie helpt niet, niets helpt. Dus ja, iedereen gebruikt geweld boven elke andere vorm van communicatie. We proberen mensen daar toch even over na te laten denken."

Dat is echt fantastisch.

Er is dus is nog een laag waarmee je de boodschap echt wilt verspreiden, zoals dingen die je vandaag ook op het podium noemde, Frankie. Je gebruikte ook hier en daar wat vingers.

Frankie: "Ja, we tonen onze vingers tegen fascisme, tegen genocide, en wat er nu in Israël gebeurt en de genocide die in Gaza plaatsvindt, dus... Maar het gebeurt ook in onze regio. We worden van onze kusten, van onze huizen, weggevaagd door gentrificatie. Daarom schrijven we die nummers, en we zijn het er helemaal mee eens, weet je... [diepe zucht] dat Palestina bevrijd wordt van hun bezetting."

Dat is geweldig. Het gaat niet alleen maar om lol te maken en harde muziek te spelen, maar er is ook de boodschap: luister naar de songteksten.

Frankie: "Juist."

Chalo: "En ook om hun woede te uiten. Omdat we niet blij zijn met al die shit die er gaande is."

We waarderen dat enorm. Ik snap je.

Jullie spelen veel in Midden- en Zuid-Amerika, Colombia, Mexico, Nicaragua. Het is nu de derde keer in Europa?

Frankie: "Onze vierde keer."

Oké, ja. Hoe zou je festivals in Latijns-Amerika, Midden- en Zuid-Amerika, vergelijken met deze hier in Europa, en ook het publiek? Wij hier weten dat het in Latijns-Amerika echt helemaal te gek is...

Frankie: "Ja!"

Misschien zijn de mensen hier in Europa ietwat terughoudender? Wat is het verschil?

Frankie: "Het is een groot verschil, ja. Qua festivals heeft Europa de grootste festivals die er zijn, en ik zou zeggen de belangrijkste als het om metal gaat. Je hebt Wacken, je hebt Alcatraz, Graspop, Hellfest, Summer Breeze... al die grote festivals waar wij als Latijns-Amerikanen graag op spelen, toch?"

Kohke: "Het punt is dat dit soort festivals in Latijns-Amerika nog niet zó ontwikkeld is. Ik bedoel, dit gebeurt hier [in Europa] al 20, 30 jaar. Er zijn een paar festivals in Latijns-Amerika in het algemeen, bijvoorbeeld Rock in the Park in Colombia. Ik was er met Frankie twee jaar geleden, in 2023, ik zat toen nog niet in de band, en dat festival is echt enorm."

Frankie: "Ja, met een publiek van 90.000 of 100.000 mensen."

Kohke: "Het wordt georganiseerd door de regering van Bogota. Mexico probeert dit soort festivals te organiseren, maar het lukt nog steeds niet zo. Maar over het algemeen is Latijns-Amerika nog niet zo ontwikkeld qua organisatie, logistiek en alles. Alles is voorhanden hier in Europa, dus hierheen komen en heel die organisatie zien is geweldig."

Frankie: "Maar het publiek in Latijns-Amerika is... gek! Dat is een ander verhaal. Het is natuurlijk niet om Europeanen af ​​te breken, maar het is een heel andere cultuur en een ander spectrum dan wat je normaal ziet, het is echt leuk."

Chalo: "Zoals ik je al eerder vertelde over de woede, zie je die ook bij mensen. Ze zijn boos, man! En eigenlijk vernoemden ze Mexico en Colombia, maar in Costa Rica hebben we letterlijk geen rock- en metalfestivals. We hebben wel lokale festivals, voor een paar honderd mensen, maar enorme podia en enorme menigten, dat heeft Costa Rica niet."

Frankie: "Dus moeten we [Costa Rica] verlaten en elders gaan."

Kohke: "En Costa Rica is een heel klein land."

Ik snap het. Voor ons hier, als we beelden zien, zien we dat mensen daar helemaal door het dolle heen zijn. Dat moet ongelooflijk zijn om mee te maken, dus wij, Europeanen, verlangen ernaar om daarheen te gaan en willen het ook wel meemaken.

Chalo: "Juist! We raden jullie aan om daarheen te gaan, ja. Je moet het eens meemaken." [lacht]

Wie weet, ja.

Over tournees gesproken, of andere bands. Een vraag voor jullie allemaal. Van alle bands ter wereld, met welke band zou je graag op tournee willen, als voorprogramma? Dus maar één band graag.

Jos: "Ik zou heel graag met Kreator gaan. We hebben ze bij het ontbijt gezien en ze zijn echt leuk. Ik zou heel graag met hen op tournee gaan."

Om voor de hand liggende redenen kan ik me voorstellen, de thrashmetal.

Kohke: "Ik denk nog steeds na..."

Oké, geen probleem. Iemand anders?

Chalo: "Ik zou gaan voor... Ik zou absoluut met KISS willen touren."

Met KISS?

Chalo: "Ja, het is echt mijn favoriete band. Alles van KISS... Nou, ik ga W.A.S.P. over een paar uur [hier] zien spelen, maar ik hou van glam, ik hou van hardrock, en ik vind het vooral geweldig hoe die bands in de jaren tachtig en negentig met thrashbands op tournee gingen. Heel vreemd, ze begonnen toen al die muziekstijlen te mengen, ik zou dolgraag met KISS op tournee gaan, maar ze zijn nu met pensioen, dus... da’s balen!"

Ik zag één van hun laatste shows in België.

Chalo: "O ja?" [glimlacht]

Het was de eerste band waar ik fan van was, ik was 9 jaar oud, ik kocht de cassette ‘Dynasty’ van KISS.

Chalo [glimlacht]: "Oh mijn god."

Dat was het begin voor mij. En dan Iron Maiden, Judas Priest, Saxon, en later Metallica, Slayer...

Een verrassend antwoord wel Chalo.

Chalo: "Ik ben dol op KISS, ik ben echt dol op hen. De impact die ze hebben gecreëerd, daar kun je niet omheen."

Frankie: "Voor mij hangt het ervan af. Als ik met een band zou willen touren, zou ik The Clash kiezen, want dat is mijn favoriete band. Maar als het iets is wat we nu zouden kunnen doen, dan zou ik Violator kiezen. Violator is mijn favoriete thrashband, moderne thrashband. Ik ken ze al een tijdje, we hebben ooit via MySpace berichtjes uitgewisseld toen ik op de middelbare school zat, dus ik zou dolgraag met hen op tour gaan. Hun filosofie, hun idee, de manier waarop zij het leven zien, is precies zoals ik het ook zie, dus ik denk dat het super zou zijn om samen op tour te gaan. Je weet maar nooit, misschien doen we het dit jaar wel."

Wie weet, ja. Laat ons hopen.

Kohke: "Ik heb nu een antwoord. Dat zou Comaniac zijn, uit Zwitserland. Ik zou Metallica kunnen noemen, of een andere grote band zoals Sodom, ik kan elke grote groep noemen, maar vorig jaar stonden we op het M.U.R. Open Air festival in Thüringen in Duitsland. Ik dronk een biertje en was naar de muziek aan het luisteren, en dacht: 'f*ck man, wat is dit?', dus ik ging erheen om hen te zien en ik was helemaal betoverd. Ik probeerde met die jongens te praten en ik zei: 'Praat met [onze tourmanager] Franzie, en laten we proberen om het voor mekaar te krijgen', maar dat lukte op dat moment niet."

Frankie: "Misschien volgend jaar."

Kohke: "Ja, hopelijk volgend jaar. Comaniac, ze spelen een heel technische thrashmetal, dus hopelijk lukt het. Ik ga dus zeggen, hopelijk ooit: Comaniac."

Erg uiteenlopende antwoorden! En verrassend. Ik had meer bands verwacht in de stijl die jullie spelen, maar geweldige antwoorden. ‘n Ruime visie.

Chalo: "Het spectrum openen."

Precies.

Dit jaar hebben jullie een fantastisch album gereleased, ‘Violence Prevails’. Jullie hebben nu getekend bij Listenable Records, die het heeft uitgebracht. Kun je iets over het album vertellen, en misschien over hoe jullie in contact zijn gekomen met Listenable?

Frankie: "Het is zo ontstaan... We hebben de afgelopen jaren hard gewerkt, veel getourd, veel shows gespeeld. Ik denk… Weet je, als je passie hebt en bereid bent risico's te nemen, kun je dat echt laten zien. Wat we probeerden te doen, was zoveel mogelijk shows spelen. Het punt is dat, zoals je weet, van Costa Rica naar Europa komen ontzettend duur is, dus dit is voor ons allemaal een heel grote opoffering dat we doen, omdat we allemaal families hebben, we moeten onze families achterlaten..."

Kohke: "En onze huisdieren ook."

Jos: "Mijn hond."

Frankie: "Die mensen zijn nu aan het werk. Zij werken terwijl wij hier op tournee zijn. Vorig jaar, toen we hierheen kwamen voor een tournee, was ‘Franzie’ (Franziska Decker), onze tourmanager van Dagger Booking, de beste, zij heeft ons echt heel erg geholpen. Er lagen een paar shows vast en Angelo van Tsunami Bookings uit België hielp ons om ook een ​​paar shows in België te spelen. Franzie sprong erop en hielp ons om op twee festivals in Duitsland te spelen, M.U.R Open Air en In Flammen. Het heeft ons enorm geholpen. We hadden al eerder op een aantal festivals hier [in Europa] gespeeld, op Into The Grave en Metaldays. Nu we shows spelen aan deze kant [van Europa], in Duitsland en België, heeft dat ons geholpen om onze naam in Europa meer bekend te maken. Ik denk dat ik de aandacht van Listenable heb getrokken om ons te focussen op onszelf als een thrashband die echt hard werkt. Laurent van Listenable nam contact op en we speelden een kleine show in Ieper in België, heel intiem, voor maximaal 30-40 mensen, en hij stuurde mensen naar de show zonder dat we het wisten. We hebben altijd gezegd: ook al spelen we een show voor één persoon, of voor een paar duizend mensen zoals we nu deden, of voor tienduizend mensen, de intensiteit zal altijd hetzelfde zijn. Na de show reden we naar Duitsland om Franzie te ontmoeten, en ze [Listenable Records] stuurden ons een berichtje, een e-mail waarin ze zeiden dat ze onder de indruk waren van de show van de avond voordien waarvan we niet wisten dat zij daar waren, en dat ze ons wilden contracteren voor een multi-album deal. Het is misschien geen grote prestatie voor veel bands, maar voor ons, of voor mijzelf die dit al bijna 18 jaar doet, heb ik de helft van mijn leven besteed aan het najagen van deze droom. Om te tekenen bij een label dat echt toegewijd is aan hun artiesten… Dankzij Listenable konden we spelen op Alcatraz, dankzij Listenable konden we spelen op Summer Breeze, en dankzij Listenable is het de eerste keer dat we vinyls beschikbaar hebben! Het is een droom die uitkomt voor mij, en Listenable heeft het echt waargemaakt."

Chalo: "En ze zijn komen opdagen."

Frankie: "Ze zijn hier effectief geweest."

Chalo: "Ja, ze waren hier, we hebben ze eindelijk ontmoet, ze hebben ons niet geghost. Ze zijn er altijd voor ons."

Ze zijn in Frankrijk gevestigd, nietwaar?

Chalo: "Ja. Ze steunen ons altijd, bellen ons altijd, mailen ons, vragen 'wat hebben jullie nodig' of 'laten we dit doen, laten we dat doen', 'laten we hierheen gaan'... Het is perfect. Ze hebben in de band geïnvesteerd."

Omdat alle voorgaande albums onafhankelijke releases waren, is dat nu wel een verschil: de support en promotie.

Frankie: "Bij de vorige vier albums werkten we onafhankelijk met kleinere labels. Eén daarvan was PRC Music voor de eerste drie albums, dat opende echt deuren voor ons internationaal. Toen de hele coronacrisis uitbrak, moesten ze hun winkel sluiten. Maar het hielp ons om met verschillende andere kleine labels te werken, uit Mexico, Duitsland, Brazilië en Japan. Dus ze zetten onze naam overal op de kaart en ik denk dat dit ook een reden was waarom Listenable ons heeft gestrikt".

Vandaag was de eerste show van jullie nieuwe Europese tournee. Het is een heel goed begin, een perfect begin. Hoe kun je een tournee beter beginnen dan met een optreden in Alcatraz? [lacht]

Kohke: "We dachten eraan om eerst ergens een kleine show te doen..."

Frankie: "Om op te warmen."

Kohke: "Ja, om op te warmen en hier eerst te oefenen, maar..."

Frankie: "We probeerden nog eerst bij de Forbidden-show op 5 augustus, maar we waren zó moe."

Kohke: "We hebben nog steeds last van een jetlag."

Frankie: "We hebben geprobeerd om naar de show van Exhorder te gaan, maar weet je, het is ons niet gelukt. De tour openen met Alcatraz, is... echt een droom die uitkomt."

De tournee brengt jullie naar verschillende andere landen. Waar spelen jullie de komende dagen, weken?

Frankie: "Dus, we gaan hierna eerst naar Berlijn op de 11e, dan naar Utrecht op de 12e, als voorprogramma van Hatebreed, op de 13e spelen we op Summer Breeze, op de 14e zijn we de hoofdsupport voor Dark Angel, op de 15e in Salzburg in Oostenrijk, op de 18e in Bamberg, op de 21e in Nantes, op de 22e in Diest, op de 23e in Heerlen, op de 24e gaan we naar het Verenigd Koninkrijk voor het laatste deel van de tour met Hidden Intent en Shrapnel, en dan gaan we verder met een andere band genaamd Struck A Nerve in Norwich, Derby, Birmingham, Dundee en Manchester. Dan vliegen we terug naar huis, en dan gaan we daar nog meer optredens doen.

Jos, je wordt echt in een grote tournee door Europa gegooid! Het bezoeken van al die fantastische plekken wordt allicht geweldig. Volgend jaar wil je waarschijnlijk terugkomen.

Jos: "Ja." [glimlacht]

Frankie: "We proberen zoveel mogelijk van de steden te zien op de dagen dat we vrij zijn, en we gaan echt proberen zoveel mogelijk te zien. We hebben... alle tournees die we tot nu toe hebben gedaan, waren van de ene naar de andere plek gaan en niets anders zien, naar het hotel gegaan, daar de spullen droppen, naar de show gaan, terug naar het hotel gaan om de spullen op te halen..."

Kohke: "We logeren momenteel bij onze vriend Bruno in De Haan."

Frankie: "Bruno, van Coq Rock."

Kohke: "We hebben wel nu een paar dagen vrij..."

Frankie: "We gaan naar Brugge."

Ga je naar Brugge?!

Frankie: "Ja, morgen."

Ik woon daar, maar ik ben er morgen niet, sorry. We zouden elkaar in Brugge kunnen ontmoeten, maar ik ben hier voor interviews.

Chalo: "O jee."

Verdorie!

Kohke: "De volgende keer dan!"

Ik hoop dat je Brugge geweldig vindt.

Frankie: "Tuurlijk, we zijn dol op je land, dus..."

Je spelen ook het voorprogramma van Dark Angel!

Frankie: "Ja, en ze spelen hier ook, we kijken ernaar uit om ze te zien."

We zijn bijna aan het einde van dit interview. Mijn laatste vraag is altijd: heb je nog iets te vertellen aan de lezers, een bepaalde boodschap?

Frankie: "Zoals altijd is de boodschap hetzelfde: steun elkaar, zorg ervoor dat je aan de goede kant van de geschiedenis staat, toch? Want het is makkelijk om de geschiedenis te vergeten, en die herhaalt zich heel makkelijk. Weet je, op dit moment maken veel landen dit mee, en veel mensen maken zeer moeilijke tijden door. De enige manier waarop we ernaar kunnen streven om beter te worden, is door samen te zijn, ons uit te spreken en elkaar echt te helpen. En dat is het. Dat is de enige boodschap die ik heb. Ik zou kunnen zeggen 'koop onze merchandise' en zo, maar dat is oppervlakkig. Ik wil echt dat mensen begrijpen dat we dit doen omdat we het leuk vinden, natuurlijk. We willen het ook wel groter maken en zo, dat is onze droom. Maar om eerlijk te zijn, het belangrijkste is dat mensen echt begrijpen dat ze een verschil kunnen maken. Eén persoon kan echt een verschil maken voor een ander, dus… ja dat is het."

Kohke: "Onthoud dit citaat: Als je één persoon redt, red je de wereld." 

Mooi. En dat is een fantastische manier om dit interview af te ronden. We hoorden ook jullie boodschap op het podium, de waardering voor de hele crew, al de mensen die hier helpen, we hoorden jullie waardering en respect voor alle medewerkers die hierbij betrokken zijn, dus dit is Frankie, en dit is echt Chemicide. Vanuit het hart.

Frankie: "Recht vanuit het hart!"

We houden van jullie.

Frankie: "We houden ook van jullie, man."

Chalo: "En ik zag ook een bord in de backstage waarop stond dat veel mensen die hier werken, het als vrijwilligerswerk doen. Iedereen is zo goed voor ons geweest. We zijn daar zo dankbaar voor."

Inderdaad, en ze hebben hier wekenlang aan voorbereid om alles neer te zetten.

Chalo: "Dank jullie wel."

Geweldig dat een band zijn waardering toont voor al die mensen. Hartverwarmend.

Heel erg bedankt voor de geweldige show, en dat jullie hier waren...

Frankie: "Bedankt dat je ons terug wou zien, man."

Tot volgend jaar, ik weet niet waar, misschien hier weer. Veel succes op tournee, en het allerbeste.

CHEMICIDE:

  • Fernando Camacho (Frankie): zang, gitaar (sinds 2008)
  • Jos Madrigal: leadgitaar (nu met de band op tournee)
  • Daniel Kohkemper (Kohke): bass (sinds 2024)
  • Daniel Gonzalo Quirós (Chalo): drums (sinds 2024)

ON THE WEB