Alcatraz Festival 2018 - Dag 1

Alcatraz! Wat 11 jaar geleden begon als een klein festival met 7 bands is ondertussen uitgegroeid naar een driedaags feest met maar liefst 44 bands en twee podiums, maar is het enkel kwantiteit of is er ook kwaliteit? Laten we beginnen met de eerste band: Bark!

Bark is een band die nooit teleurstelt, een bom energie op podium met een drive om U tegen te zeggen, de band gaat er voor een volle honderd percent voor. Een strakke set, alleen jammer dat de klank wat tegen valt.

Na de set van Bark op het Swamp podium is het nu tijd voor The Quill op de Prison. Old school Hard Rock/Stoner Rock is iets waar ik nooit nee tegen zal zeggen en deze band is goed! Hoe deze Zweedse bende tot nu toe onopgemerkt aan mij voorbij gegaan is weet ik niet, maar wat een strot dat Magnus Ekwall heeft! 

Ook op de Swamp tijd voor een Old School band, Pro-pain! Old School Hardcore! De band van Gary Meskil staat al sinds 1991 op de planken en overtuigt nog steeds!

Ook Diablo blvd. was terug van de partij, Alex Agnew en de zijnen zijn aan hun laatste tour bezig en uiteraard konden ze niet ontbreken op Alcatraz. Diablo Blvd. is zeker geen slechte band, Alex heeft enkele zeer goeie muziekanten die hem bijstaan, maar volledig overtuigen konden ze niet. Wie ze nog eens live wilt zien zal zich moeten haasten want op 10 december spelen ze hun laatste show in de Ancienne Belgique.

Een leuke verrassing voor mij was The Atomic Bitchwax! een zalige mix van 60's Psychedelic Rock, 70's Hard Rock en moderne Prog Rock! Deze band bestaat voor 2/3 uit leden van Monster Magmet en het was verdomd goed! 

Wie Ross The Boss zegt, zegt Manowar! Ross Friedman was deel van Manowar tijdens hun beste jaren (en beste albums) en de man weet nog steeds hoe een ie een gitaar moet spelen! Samen met Mike LePond (Symphony X), drummer Kenny ‘Rhino’ Earl (ex-Manowar) en Marc Lopes weet de man een strakke set neer te zetten voor de vele Manowar fans onder ons en met nummers als Blood of the Kings,Blood of My Enemies, Kill With Power, Fighting the World, Battle Hymn & Hail and Kill lukt dat zonder problemen.

Ook de Grieken van Suicidal Angels hadden er zin in, stevige Griekse Thrash Metal met loeiharde gitaren! De mannen smjten zich volle goesting en tonen dat ook Griekenland stevige Thrash heeft.

Dee Snider is een echt podiumbeest. Na 40 jaar Twisted Sister staat de man nog steeds met volle goesting op de planken, ondanks een valse start met wat problemen met de vocals zet Dee en de zijnen een goeie show neer met redelijk wat Twisted Sister nummers al moet ik bekennen dat er toch iets van de oude Twisted Sister magie ontbreekt.

Venom Inc werd in 2014 opgericht door ex Venom leden Jeff "Mantas" Dunn & Tony "Demolition Man" Dolan. Later werden ze vergezeld door een derde Venom lid, Anthony "Abaddon" Bray. Ondertussen bracht Venom inc hun debut uit onder lovende kritieken en dat die kritiek terecht was hebben de mannen zeker bewezen! 

De geschiedenis van Status Quo gaat al terug naar 1962 toen Francis Rossi & Alan Lancaster samen The Spectres begonnen. Later kwam Rick Parfitt erbij en werd Status Quo geboren. De Boogie Rock van deze groep is gekend de wereld rond en ondanks het overlijden van Rick Parfitt en everscheidene line-up changes staat deze groep nog steeds als een heus monument op de planken en ondanks de regen en de kou wisten ze ook deze keer een heus feestje neer te zetten. Geweldige boogie en die typische humor van Francis Rossi, het blijft geweldig.

De laatste klap op de vuurpijl waren de Brides of Lucifer, door de regen zijn ze te laat begonnen, maar het wachten meer dan waard! Wat ik wist van de Brides was dat het een koor was die covers bracht, dus mijn verwachtingen waren niet al te hoog, maar wat een show! Een hele resem van covers passeren de revue en de groep heeft aan elk nummer hun eigen draai waardoor ze zich de nummers eigen maken. Nummers zoals Megadeth's Symphony Of Destruction, Dio's Holy Diver, Judas Priest's Painkiller.... Pure klasse.

Foto's door Ann Kermans, Erwin Poppe, Stijn Verbruggen & Gino Van Lancker.